دیگر این ابر بهاری جان باریدن ندارد
این گُل خشکیده دیگر ارزش چیدن ندارد
اینهمه دیوانگی را با که گویم با که گویم
آبروی رفته ام را در کجا باید بجویم
پیش چشمم چون به نرمی میخرامی میخرامی
در درونم مینشیند شوکران تلخ کامی
نام تو چون قصه هر شب مینشیند بر لب من
غصه ات پایان ندارد در هزارو یک شب من

روی بالینم به گریه نیمه شب سر میگذارم من
از تو این دیوانگی را هدیه دارم هدیه دارم من
ای نهالِ سبز تازه
فصل بی بارم تو کردی تو
بی نصیب و بیقرارو
زارو بیمارم تو کردی تو

غم عشق تو مادر زاد دارم
نه از آموزش استاد دارم
بدان شادم که از یمن غم تو
خراب آباد دل آباد دارم
خراب آباد دل آباد دارم

محسن چاوشی :

‏‎ای دریغا ای دریغا
از جوانی از جوانی
سوخت و دود هوا شد
پیش رویم زندگانی
با خودت این نیمه جان را
این دل بی آشیان را
تا کجاها تا کجاها
میکشانی میکشانی

ای نهال سبز تازه
فصل بی بارم تو کردی تو
بی نصیب و بیقرارو
زارو بیمارم تو کردی تو
طاقت ماندن ندارم
آه ای دنیا خداحافظ
میروم تنهای تنها
ای گُل زیبا خداحافظ

خط رو پیشونیم چشمای بارونیم

دستای لرزونم پاهای بی جونم

روح سرگردونم گلای ایوونم

حتی چوب سیگارم فندک تب دارم

دوست دارن برگردی

خنده ی غمگینم پلکای سنگینم

الکل توو خونم خونه ی زندونم

خونه ی متروکم گلای گلدونم

بار روی دوشم شونه ی داغونم

دوس دارن برگردی

دوست دارن برگردی

سینا سرلک

تو آن عهدی که با من بسته بودی

مگر بهر شکستن بسته بودی

تو سنگین دل چرا از روز اول نگفتی دل به رفتن بسته بودی

نگفتی دل به رفتن بسته بودی

محسن چاووشی

بغضای پنهونم چشمای گریونم

حال خوب و بدم و به چشات مدیونم

محسن چاووشی و سینا سرلک

بغضای پنهونم چشمای گریونم

حال خوب و بدم و به چشات مدیونم

خیلی دلتنگ توام

نمی خوای برگردی